Hilmano en Iris zijn verslaafd aan drugs, maar ook aan elkaar. Hilmano staat in Amsterdam bekend als de Dakloze Dichter, hij heeft meer dan 30 jaar op straat geleefd. Nu woont hij samen met zijn muze en medeverslaafde Iris in de Jordaan. Iris en Hilmano zijn sinds een aantal jaar samen, voor Iris is dit leven nieuw, ze heeft hiervoor op IJburg gewoond en is een gescheiden moeder van 3 kinderen.
Zij is nu redelijk afgesloten van de buitenwereld, maar in hun gezamenlijke binnenwereld achter de gesloten gordijnen hebben ze ondanks de extreme omstandigheden liefde voor elkaar ontwikkeld en een vorm van vrijheid gecreëerd waarin ze kunnen zijn wie ze willen zijn. Ze hebben extreme ruzies maar hebben daarnaast ook extreme liefde voor elkaar. Het is niet alleen een romantisch liefdesverhaal, maar vooral een liefdesverhaal waarin macht, kwetsbaarheid, sexualiteit, pijn, trauma, geluk en overgave een rol spelen.

Er is een contrast tussen vrijheid en beklemming, open en geslotenheid, geluk en verdriet en macht en afhankelijkheid. Emoties worden vaak uitvergroot door de drugs. Hilmano ziet Iris, geeft haar aandacht en geborgenheid. En Iris ziet Hilmano, zijn talent en intelligentie. Wat is de impact van een verslaving aan drugs en aan liefde? Wat geven zij op voor die liefde en hoe ver laten ze dit komen?