In de foto video essay ‘La Défense, the venturing gaze, laat ik een visuele selectie zien die ik hoofdzakelijk in het financiële district van La Défense in Parijs heb verzameld. Juist op deze plek, een anoniem verkeersgebied en financieel bolwerk, ben ik persoonlijke relaties aangegaan met enkele voorbijgangers die ik gericht uitkoos om te volgen. Ik vroeg ze te poseren voor een foto of stelde ze de vraag waar het boek over ging wat ze op dat moment aan het lezen waren. Ik zocht hierbij naar routines, ritmes en visuele patronen, bijvoorbeeld buizen gedragen door twee loodgieters die perfect parallelle strepen vormden. Of ik volgde een man die steevast zijn attaché koffer droeg alsof het een baby was.

Ik had een paar vaste punten waar ik iedere dag begon, mijn eigen routine. Van daaruit kwam ik meestal al snel iets op het spoor waardoor ik afweek van mijn eerdere route en zo telkens iets nieuws ontdekte. Gedurende de residency ontstond al doende een verrassende verhaallijn waardoor ik ineens verbanden kon leggen tussen een management boek en een rol papier, een album met oude familiefoto’s en de koffer van een voormalig lerares.

Dit verhaal heb ik vervolgens ingezet als script voor het uiteindelijke werk. Ik leg letterlijk uit hoe ik van het ene beeld in het andere beland, maar de woorden en de beeldvolgorde zijn zorgvuldig gekozen. Zodanig precies dat tussen de regels door andere, meer kritische lagen, te interpreteren zijn.

In de eerste (schets)fase had het de vorm van een live-performance. Vervolgens heb ik het vertaald naar deze definitieve vorm, een video installatie.